Straatsburg ???
15 mei 2022 - Soulignac, Frankrijk
Vanmorgen valt de start me zwaar. Ik heb zo goed geslapen als mogelijk op een smal luchtbedje. Maar na een paar kilometer voel ik me leeg. Mijn ontbijt bestond vanmorgen uit een halve liter Griekse yoghurt, fruit en muesli. Daar kan het niet aan liggen. Ik heb het gisteren zwaar gehad en dat voel ik nog. Ik besluit om het mezelf vandaag niet lastig te maken. Aantal kilometers vandaag en geplande camping voor komende nacht laat ik los. Ik zie wel.
De eerste kilometers tot de koffiepauze gaan best lekker. Het heuvelt wel, maar niet zoals gisteren. De ardennen versus de Kennemerduinen zeg maar. Het weer gaat wat omslaan. Het wordt bewolkt en er is kans op onweer. Hierdoor is het ook niet zo warm. Heerlijk fietsweer eigenlijk. Na de bossen komt de, al in de routebeschrijving beloofde, wijnbouw met het ene château na het andere. Wat is dit leuk.
Ongeveer om 13.15 uur kom ik bij een restaurant aan. Het ziet er gezellig en goed bezocht uit. Als ik binnenkom vraagt de gastvrouw, redelijk Engels sprekend, of ik buiten wil zitten. Ik twijfel en zeg dat het zo gaat regenen. Ze kijkt me aan alsof ik niet goed snik ben. Je kunt ook binnen zitten zegt ze en ik sluit niet uit dat ze erbij denkt: "die moeten we misschien maar een beetje weghouden bij onze gewaardeerde gasten". Maar het terras is overdekt en het ziet er gezellig uit met van die lange tafels met verschillende families. De eerste druppels vallen. Als ze mij de kaart komt brengen zegt ze "il pleut" met een mengeling van verontwaardiging en verwondering over mijn meteorologische inzichten. Tja, de weerapp die ik meestal raadpleeg is van Duitse makelij en Duitsers maken nu eenmaal geen grappen.
Op zondag hier geen 'plat du jour', dus ik zal zelf een keuze moeten maken. Wat ik wil drinken? Ik kan toch in het hart van dé Franse wijnstreek geen Perrier gaan bestellen? Met het oog op mijn fysieke gestel zou het wel eens verkeerd uit kunnen pakken maar het wordt toch wijn. Op de kaart staan minstens 30 soorten, met prijzen per fles! Ik kan ook één glas bestellen en vraag om een wijn van hier, de huiswijn ofzo? Ze komt terug met een fles en laat me vragend een etiket zien. Met een gebaar van 'gooi maar vol' probeer ik alle rituelen die er verder nog bij horen te voorkomen. Ze snapt de hint en schenkt in.
Ik reken uit hoeveel kilometer ik nog denk te gaan rijden. Stel vast dat daar geen camping in de buurt is, wat ik even niet zo erg vind en boek een Chambre d'Hôte tijdens het eten. Ik ging het mezelf vandaag comfortabel maken hè! Dus dan ook nog maar een dessert.
De regen viel mee en de zon schijnt weer. Ik fiets een paar kilometer met een man op. Hij is een deel van euro veloroute 3 aan het fietsen. Dit is een fietsroute van ruim 5.000 kilometer van Trondheim naar Santiago (voor als je je nog eens verveelt). Hij komt uit Straatsburg en is in Tours begonnen. Er ontbreken verwijsbordjes op het deel wat hij zojuist gefietst heeft. Dus? Wat blijkt: hij werkt bij een Franse organisatie die fietsroutes in Frankrijk promoot en nafietst om onjuistheden en gebreken vast te stellen. Hij wordt dus gewoon betaald om te mogen fietsen. Ik vraag onmiddellijk of zijn organisatie soms ook in Nederland iemand zoekt die dat werk kan doen. Helaas, zijn organisatie beperkt zich tot het Franse fiets netwerk. We wisselen wat informatie over websites uit en onze paden scheiden zich weer.
Aankomend bij mijn logeeradres is het eerste wat me gevraagd wordt of ik Duits spreek. Als ik alleen maar 'bonjour' zeg word ik al ontmanteld als buitenlander! We gaan dus verder in het Duits. Ze komen oorspronkelijk uit, nou ja, Straatsburg!
Ik heb me net geïnstalleerd of de onweersbui dient zich alsnog aan. Die is van korte duur, maar later op de avond regent het nog wel. Wat zullen ze d'r hier blij mee zijn en ik ook, vanuit mijn kamertje met een echt bed, een eigen douche en een echte, goed drogende handdoek.
Wat een luxe dag!
Toch nog 83 kilometer op de teller.
Af en toe je zelf even 'kriebelen', of zoals de cliënt van mij (met ernstige MS) regelmatig zegt : "Meid, je moet zelf de slingers in het leven ophangen, hoor!" Mooie spreuk...en jij verdient het !!!
Petje af hoor, toch 83km. Diep respect als ik zo je verhaal lees. Je moet maar zo denken: Het “lijntje” kan niet elke dag gespannen zijn. En dat dessert is dik verdiend, met al die fietskm’s die je maakt.
Heerlijk zeg, even goed eten, drinken en een luxe kamer ter beschikking. Wat zal jij lekker slapen vannacht!!!!
Wat sneu trouwens zeg, die dode das op de weg. Mooi dier👌
Slaap lekker voor straks
Groetjes van Agnes
je hebt de zondagrust goed gedaan, je 83 kmprestatie, prima toch en lekker eten goed
bed.
Je bent goed bezig, kanjer!
Grts. Anneke
Ik heb net al je verhalen bij gelezen. Heerlijk om je belevenissen te lezen. Je vertelt het ook zo leuk. Ben wel een beetje jaloers. Die vrijheid en alles wat je ziet en meemaakt. Wat zijn mensen aardig en gastvrij. Ik ben er van onder de indruk. Geniet lekker verder en ik lees met je mee. Doeg Ottoliene
Maak er vandag weer een mooie tocht van
Wat een mooi verhaal weer om te lezen, leuk om het op deze manier mee te beleven. Bikkel hoor, 83 km met zware benen. Goed dat je luistert naar jezelf.
Heel veel plezier en succes nog.
Wat heerlijk weer om je verhalen te lezen. Ik zie wel een nieuwe roeping voor je om betaald Nederland door op de fiets 😉. Wat een vrijheid moet je ervaren nu geweldig !