Åland (spreek uit: Oland)

Dilemma. Mariehamn is de residentie van Åland, een eilandengroep in de Botnische Golf. Deze Finse regio heeft een autonome regering en een eigen parlement, politiekorps, vlag, volkslied, kentekenplaten, postzegels en, last but not least, internetextensie (.ax). Sinds 1994 is Åland lid van de EU; al veel langer dus dan Finland. Åland is wel gedemilitariseerd, dat wil zeggen, militaire aanwezigheid is verboden. Begrijpelijk, de Ålanders zullen toch in een gekke bui buurland Zweden of Finland binnenvallen en bezetten! Al deze wijsheid heb ik natuurlijk gewoon van Wikipedia, maar ik ben op het spoor gezet door Paul, toen ik opmerkte dat de kentekens op de lokale auto’s anders waren. Ik trof hem en Yvonne eergisteren voor het eerst op de ferry, daarna stonden zij op dezelfde camping en vandaag weer op de ferry naar Längnäs. Nederlanders, die al jaren in het noorden van Zweden wonen. Het is erg leuk om hen daarover te horen vertellen: de nachten die in deze tijd niet donker worden, de bijna gegarandeerde witte kerst, fietsen met spijkerbanden op het ijs (om alsnog te vallen als je van je fiets stapt en uitglijdt) en de Hollandse week als marathonschaatsers er neerstrijken voor de Grand Prix in hun woonplaats Luleå (denk om die o, geen a!). Terug naar Åland; het integreert me. Paul heeft vanwege zijn werk met de overheden rondom de Botnische Golf te maken. Maar hoe werkt zo’n regering van Åland dan? Moeten de inwoners om de beurt een keer premier zijn? Hij weet wel dat het lastig kan zijn om een burgemeester te vinden. Soms wil geen van de inwoners zich daarvoor beschikbaar stellen. Vind je het gek? Burgervader van de gemeente Lumparland! Hoe staat dat op je CV? De namen hier doen me trouwens vaak aan “Sjakie en de chocoladefabriek" denken.  

Dan dus het dilemma. Ik ben nu in Mariehamn, de locatie aanduiding boven aan deze tekst is heel anders, maar dat is dan weer Fins! Maar, Mariehamn of Maarianhamina, mag daar nu wel of niet een prikkertje voor op het Europabord, als per fiets bezochte Europese hoofdstad?

Zodra je wat langer op een camping staat begin je de tijdelijke buurtgenoten te kennen. Zodra je ook hun gewoonten begint op te merken wordt het tijd om weer op te stappen. Zo denken mijn buren er op hun beurt blijkbaar ook over, want vanmorgen ben ik de laatste die het trekkersveldje verlaat. Ik heb vanavond, nu op de camping in Mariehamn, alweer zeezicht vanuit mijn tentje.