Vilnius

De voorzieningen in ons kampement zijn beperkt, maar de ervaring is vooral deze tweede avond werkelijk geweldig. Nooit gedacht dat ik nog eens “going wild” zou gaan, nou ja, in letterlijke zin dan. Ik lig wel gewoon om een uur of 10 in mijn slaapzak op mijn luchtbedje. Na het eten verklaart Gui dat we een biertje gaan drinken aan het meer. Voor mij wordt dat koffie; hoe wild wil je het hebben! We hebben nog iets te vieren. Hij heeft eerder die dag de 14.000 kilometer bereikt; trekt nu bijna 10 maanden op de fiets door Europa en Turkije.

Een privé steiger, aan een privé meer, met privé zicht op het avondrood. Libellen vliegen net boven het wateroppervlak en we horen niet alleen de vogels, maar ook de vissen. We doen even een fotosessie op de steiger en proberen zo het beeld te vangen. Statief en fotocamera behoren ook tot de uitrusting van Guillaume. Het is niet te beschrijven wat die jongen allemaal op zijn fiets vervoert. Alles waar ik aan mis grijp trekt hij met één beweging uit één van zijn 6 tassen.  Mag het in ons kampement dan een chaos lijken, Gui is “ultra-organized” volgens eigen zeggen. En ik meen inmiddels inderdaad een vaste structuur in zijn handelingen te zien.

Vandaag staat vooral in het teken van sight-seeing. We beginnen met de toiletten. Het opleidingscentrum, waar we onszelf hadden uitgenodigd voor de nacht, blijkt een spiritueel centrum te zijn. Als ik mijn ochtendritueel zo goed en zo kwaad als dat gaat uitvoer met behulp van de 10-liter waterzak aan een boomtak, komt er een vrouw uit het gebouw onze kant op. Ik loop haar tegemoet om ons te verontschuldigen, maar op afstand hoor ik haar al vragen: koffie? Dat we in de tuin overnacht hebben is geen enkel probleem. We krijgen een rondleiding door het gebouw, waarbij de toiletten niet worden overgeslagen. Nu hadden we ook gevraagd of we daar gebruik van mochten maken. Ik vraag welke van de 2 het damestoilet is, maar zo werkt dat hier niet. De toiletten zijn gender neutraal en je maakt gebruik van het toilet waar je je op dat moment het meest comfortabel voelt. Daar zit wel wat in als je….. nou ja, laat maar. Het ene toilet bestaat uit spiegelwanden en spiegelplafond. In het andere toilet zijn alle wanden volledig beplakt met stukjes hout en voorwerpen die daar door stafleden en cursisten opgeplakt zijn. Ik denk dat ik nog nooit eerder foto’s genomen heb van een toilet.

Vandaag gaan we Vilnius, de hoofdstad van Litouwen, bereiken. We passeren daarbij ook Trakai, de voormalige hoofdstad van Litouwen en nu één van de meest toeristische plaatsen. Net voor we de drukte van de stad Vilnius binnen fietsen nemen we nog even uitgebreid de tijd om te lunchen in de paleistuin van het Trakų Vokė Tyszkiewicz paleis; zal je de geschiedenis ervan besparen. We gaan in Vilnius afscheid van elkaar nemen. Ik blijf daar tot en met zondag, de eerste 2 dagen met mijn tentje bij een hostel en daarna 3 dagen met Marit in een hotel. Guillaume verblijft 2 nachten op een logeeradres van WarmShowers. Zijn plannen voor daarna zijn nog niet helemaal vastomlijnd, maar hij blijft zeker niet zo lang in Vilnius als ik. Hij moet nog naar de Noordkaap.

Morgen komen Mathilde en Dokus, het fietsende stel uit België, naar dit hostel. Erg leuk om met hen ook nog weer een avond door te brengen. Heerlijk, Nederlands spreken.

Nu vanavond zit ik hier, op het gezellige terras van het hostel, in een kakofonie van allerlei talen, toch een beetje katterig te zijn.

Overigens koos ik het toilet met de houten wanden.