Polderwind in Spanje

Fietsen was vandaag heel zwaar. Vandaag een rit van bijna 100 km. op de agenda met heel veel hoogtemeters. Dat was wel door mij ingecalculeerd. Het is niet zo logisch maar de route ging vandaag voornamelijk richting het Noorden. In grote lijnen fiets ik natuurlijk voornamelijk richting het zuiden en nu in Spanje ook het westen. Maar soms is er een berg ofzo, die in de weg staat. Volgens de digitale weergoden staat er vandaag een vrij krachtige wind uit het Noorden. Ik ben polder bewoner pur sang, fiets al levenslang door weer in wind in die polder en beschouw mijzelf als meteorologisch deskundig op het gebied van wind. En vandaag stond hier geen vrij krachtige wind, maar gewoon een ordinaire storm. Bij de klimmen van vandaag, nu ook een paar van 7%, zij het korte, moesten de hoogtemeters dus niet alleen met die extra ....(jaja, dat weten we nu wel), maar ook met een tegenwerkend natuurverschijnsel overwonnen worden. Zelfs bij de enkele lichte afdelingen moest nog flink worden doorgetrapt om de gang er nog een beetje in te houden. Statement van de dag: Col du Pourtalet (die van de Pyreneeën)? Eitje!

Is er dan niet iets leuks te vertellen? Jazeker wel.

Vanaf vanmorgen heb ik al via de app contact met het hotel waar ik nu zit. Er leek iets niet goed te gaan met de reservering, maar dat bleek loos alarm. Het plaatselijke restaurant is 's avonds gesloten, maar in het hotel (denk meer aan een B&B) kunnen ze voor mij koken. Wanneer verwacht ik aan te komen? Ik neem het ruim in verband met het klimwerk van vandaag, maar moet tot 2x toe bijstellen. Allemaal geen probleem. Het eten wat ik krijg voorgeschoteld en de superleuke, comfortabele kamer, maken de dag weer ruimschoots goed. Overigens, er is niets mis met mijn tentje, maar ik zit in een deel van Spanje, waar het al lastig is om een hotel te vinden en waar al helemaal geen campings zijn.

Vanmiddag, zo ongeveer op het hoogste punt in de omgeving waar ik fiets, verlaat een grote kudde schapen de wei, op weg naar huis en dat net voor mij uit. Ze zijn nog niet allemaal de wei uit als ik vlak achter ze ben. Ik stel voor om even te gaan 'ritsen', maar daar worden ze erg nerveus van. Er zit dus niets anders op dan achter aan te sluiten. De hele kudde wordt even verderop weer even een naastliggende wei in gebonjourd om mij te laten passeren. Voorop natuurlijk de herder en ik stop om even een 'praatje' te maken. "Grote kudde", gebaar ik, "mooi". Hij wijst naar ezel en hond en ja, 'ook mooi' of 'die doen hun werk', begrijp ik. Hoe ver moet jij nog met je kudde en ik nog met mijn fiets en 'adios' maar weer.

Door de omstandigheden was de gemiddelde snelheid vandaag bijzonder laag. Het was een lange vermoeiende werkdag. Gelukkig was de temperatuur (jasje aan) prima voor het werk.

Morgen lekker dauwtrappen!