Heuvels en dalen

Afgelopen nacht sliep ik in een motel wat nog het meest deed denken aan een school. Lange gangen met links en rechts kamers. Mijn fiets stond beneden in de garderobe. Als ik vanmorgen wil vertrekken zie ik dat er nog een fiets staat. Proces van opstarten is nogal tijdrovend. De 6 tassen bevestigen op de fiets en vastsnoeren. Kilometerteller op 0. GPS horloge laten zoeken naar satelliet. Telefoonsnoertje aansluiten. De telefoon wordt opgeladen via mijn dynamo. Telefoon bevestigen op stuur en navigatie app openen. Helm op. Zonnebril op. Eigenlijk ben ik dan al toe aan mijn eerste koffiepauze. Intussen meldt zich aan de startstreep ook de andere fietsster. Een Oostenrijkse. Zij toert ook door Europa, maar op dit moment in tegengestelde richting. Zij is op weg naar Helsinki, waar ik net vandaan kom. Het wordt helaas dus niet samen fietsen.

Vandaag staan er niet alleen veel kilometers op het programma, maar ook veel hoogtemeters. Daar vergeet ik nog wel eens op te letten bij het plannen. Nu was er weinig keuze, want de accommodatie mogelijkheden zijn nogal beperkt. Het is hier wel heel toeristisch, maar de campings zijn net niet in de omgeving waar ik fiets. Er zijn vooral veel vakantiewoningen, al dan niet op parken; die worden waarschijnlijk, net als bij ons, per week of weekend verhuurd en niet voor één nacht.

De hele route tref ik geen moment dat de weg een paar honderd meter vlak is. Dat geeft niet, ik ben goed in klimmen. En blijkbaar ook in gedoseerd afdalen op gravelpaden, want ik ben niet gevallen. Maar wel een beetje moe nu.

Ondanks de omstandigheden kan ik me toch om een uur of 4 melden bij mijn overnachtingsadres. Een schattig appartementje, vreselijk kitscherig ingericht, maar ik ga hier niet misgrijpen aan iets. Ik zie zelfs een schoenlepel en rugkrabber aan de kapstok hangen. Goed dat ik een beetje doorgefietst heb; ik heb geen regen gehad, maar om 5 uur barst een regenbui los.