Warschau
Het tweede doel van deze fietsreis bereikt!
Nu ik wat langer onderweg ben krijg ik steeds beter zicht op wat de ingrediënten zijn voor een leuke fietsdag. Allereerst is dat een mooie omgeving, goed weer, waarbij ik tegenwind niet zo’n punt vind, en ontmoetingen, al zijn die soms nog zo vluchtig. Ik vind het ook prettig om van tevoren mijn overnachtingsadres geregeld te hebben, of tenminste bepaald te hebben waar ik ga overnachten. Gisteren voldeed aan al die voorwaarden. Het fietsen ging zo vlot, dat ik al snel kon inschatten dat ik begin van de middag al bij het appartement wat ik geboekt had aan zou komen. Contact gelegd met de verhuurder of het een probleem zou zijn als ik al om 14.00 uur zou aankomen. Het is geen probleem, per WhatsApp krijg ik uitgebreide instructies over codes, sleutel en waar ik mijn fiets veilig kan stellen. Er is koffie en thee in het appartement en ik moet vooral doen alsof ik thuis ben.
Ik las een extra koffiepauze in, anders wordt het nog vroeger. Aan picknick plaatsen is hier geen gebrek. Die bieden ook nog eens precies wat je nodig hebt: een tafel en banken, heel vaak overdekt, een Mariabeeld en een vlaggenmast met de Poolse vlag.
Vanmorgen is het zover: op naar de zeemeermin. Warschau ligt zo’n 300 kilometer van de zee af dus het symbool van Warschau moet ooit een keer flink verdwaald zijn geraakt. Ik ben niet van plan om meer van de stad te gaan verkennen en zal dus alleen voor de foto de stad door fietsen. In een bosachtige omgeving vlak voor de stad neem ik nog even een pauze. Een passerende hardloper begroet me. Een paar tellen later heeft hij zich omgedraaid en vraagt me iets in het Pools. Hij spreekt ook redelijk Engels en wil weten of ik in mijn bagage een tent heb. Het is de opening naar een leuk gesprek wat ik met hem heb. Hij heet Zbyszek (hij weet dat dit voor mij niet is uit te spreken) en heeft onlangs ook een fietsreis gemaakt; in Jordanië. We hebben het wat over fietsen en hardlopen. Hij heeft geen telefoon bij zich, maar wil een foto van ons samen en mijn fiets. Doen we. Later die dag stuur ik de foto en een link naar mijn reisblog. Ik krijg antwoord met de woorden: “you make my day better”. En daar word ik op mijn beurt dan weer een beetje vrolijker van. Hij stuurt een youtube link waarop filmpjes van zijn fietstocht in Jordanië. En ik denken dat fietsen door Polen een avontuur is!
Boven de kantine van een manege, een kilometer of 30 boven Warschau zijn een paar appartementjes ingericht. Ik pas vannacht op de paarden.
Ik ben voorlopig Polen nog niet uit, maar vanaf nu koers ik naar Litouwen!
Zo zit ik (ook alleen) nu in de trein uit Duitsland naar huis, en raakte zojuist in gesprek met een vrouwtje uit Karlsruhe die de Venloop halve maraton heeft gedaan barefoot. Afijn, toen ze in Monchengladbach uitstapte, hebben we elkaar op Strava als volgers geaccepteerd......Sport verbindt !
Voor jou diep respect voor de sportieve manier waarop jij je doelen bereikt !! Let nothing stop you to reach the next goal !!
En wat gezellig om zo spontaan in contact te komen met Zbyszek (lastige naam). Heerlijk over sport kletsen. Leuke foto ook, dan krijg je meteen een beeld bij een verhaal.
Enne….. dat op de paarden passen zal niet zo lastig zijn denk ik, of moet je ze ook nog uitlaten?🤭
Groetjes
Volgende fietsdoel is een feit denk ik. 😄
Jordanië here she comes. Maar eerst op naar Litouwen. En trappen maar....